-
[calendar mini=true nav=false]
Najnowsze komentarze
Harmonogram pedagogizacji rodzicow w roku 2012
Lata psie, lata kocie
WŁAŚNIE zdałam sobie sprawę, że o ile małe dzieci są jak psy – lojalne i pełne uczucia, to nastolatki przypominają koty.
Tak łatwo jest być właścicielem psa. Karmisz go, szkolisz, wyprowadzasz na spacery. A on kładzie Ci łeb na kolanach i wpatruje się w Ciebie jak w obraz Rembrandta. A gdy go zawołasz, natychmiast wpada szczęśliwy do pokoju.
Mniej więcej w wieku 13 lat uwielbiający Cię mały szczeniak staje się nagle wielkim, starym kociskiem. Gdy każesz mu wrócić do domu, patrzy na Ciebie zdziwiony, jakby zastanawiając się, który król, umierając dał Ci prawo do wydawania rozkazów. Zamiast podążać za Tobą krok w krok, znika z pola widzenia. Spotykasz go tylko wtedy, gdy jest głodny. Zatrzymuje się wówczas w kuchni, ale tylko po to, by wykrzywić się na wszystko, co mu podasz do jedzenia. Kiedy wyciągasz dłoń, by pogłaskać go po głowie, tym samym co dawniej, pełnym uczucia gestem, ucieka od \ciebie i patrzy tak, jakby zastanawiał się, skąd zna Twoją twarz.
Natomiast Ty, nie zdając sobie sprawy z tego, że masz do czynienia nie z psem, ale z kotem, uważasz że dzieje się z nim coś naprawdę złego. Przecież unika ludzi, robi się coraz bardziej obcy, jakby cierpiał na depresję. Odmawia uczestniczenia w imprezach rodzinnych. A ponieważ to Ty go wychowałaś, nauczyłaś przychodzić, aportować i siadać na rozkaz, dochodzisz do wniosku, że popełniłaś jakiś błąd.
Zapamiętaj: teraz masz do czynienia z kotem, nie z psem. Wszystko co działało na niego wczoraj, dziś przynosi odwrotny skutek. Zawołaj go – ucieknie. Każ mu usiąść – wskoczy na stół. Im bardziej zbliżysz się do niego, załamując ręce, tym dalej ucieknie. Naucz zachowywać się jak właścicielka kota, a nie psa. Postaw miskę z jedzeniem koło drzwi i czekaj, aż przyjdzie się posilić. Ale pamiętaj – kot również potrzebuje Twojej pomocy, Twojej miłości. Usiądź nieruchomo, a sam przyjdzie, szukając Twojego ciepła, którego tak zupełnie jeszcze nie zapomniał. Nie odmawiaj mu tego!
Aż pewnego dnia Twój dorosły dzieciak wejdzie do kuchni, da Ci serdecznego całusa i powie:
– Cały dzień byłaś na nogach. Odpocznij, a ja pozmywam za Ciebie.
I tedy zrozumiesz, że Twój kot na powrót stał się psem
Na podstawie „SAN FRANCISKO CHRONICLE”, 28 marca’96
[calendar mini=true nav=false]
[calendar mini=true nav=false]