-
AEC v1.0.4
Najnowsze komentarze
Kiedy w szkole słuchamy nauczyciela języka polskiego, zazwyczaj słuchamy o tych, którzy zakończyli już swoje życie. Pisali, byli wielcy, zmienili obraz polskiej literatury. W zeszły piątek, czyli 25 maja, w auli naszej szkoły mieliśmy okazję spotkać tych, dla których poezja jest sposobem na wyrażanie własnych poglądów. W II liceum zagościli artyści z Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury. Organizatorem spotkania był pan Czesław Ganda z Miejskiego Centrum Kultury, który po kolei przedstawiał twórców.
Pierwszą poetką, która przeczytała swoje wiersze była Agnieszka Tomczyszyn- Harasymowicz, która na co dzień uczy w gimnazjum w Głuchołazach. W swojej poezji poruszała trudne tematy historyczne, w dużej mierze był to okres stanu wojennego, opisywała społeczeństwo znajdujące się w skomplikowanej sytuacji. Pani Agnieszka wyraźnie przeżywała te utwory, widać było, że są to dla niej bardzo istotne sprawy. Następnie do głosu doszedł Tadeusz Kolańczyk, jak sam podkreślał dziadek, a wcześniej z zawodu zegarmistrz. Niesamowicie szybko dostosował się do sytuacji i odczytał swoje wiersze dotyczące kobiety. W ten sposób nawiązał do dziewcząt, które przeważały na tym spotkaniu. Jednym z jego utworów był wiersz na temat procesu twórczego. Według niego poeta to dawca naczyń, które zostają wypełnione przez odbiorców. Kolejną osobą, która zaprezentowała swoją twórczość była pani Krystyna Woźniak, warszawska poetka, z wykształcenia ekonomistka. W wierszach opisywała rzeczywistość w warszawskiej kamienicy na Pradze, w opisie tego miejsca doskonale ujęła historie wielu ciekawych ludzi. Po pani Woźniak głos zabrał gorzowski satyryk, Ferdynand Głodzik, który z pamięci recytował swój utwór, współczesną historię Śpiącej Królewny. Pan Ferdynand swoim występem podbił publiczność, która głośno klaskała i śmiała się przez dłuższą chwilę. Ostatnia przemówiła pani Łucja Fice, gorzowska pisarka, która zaprezentowała swoją pierwszą powieść pt. „Przeznaczenie”. Książka jest powieścią w dużej mierze inspirowaną rzeczywistością. Opisuje życie Polaków pracujących w Wielkiej Brytanii, którzy za granicą muszą walczyć z wieloma przeszkodami. W „Przeznaczeniu” starość konfrontuje się z młodością.
Po części oficjalnej goście przeszli do sali konferencyjnej, w której przez kilka chwil odpowiadali na pytania grupki odważnych uczennic, które nie bały się zapytać o nurtujące je sprawy. Dziewczęta ze specjalizacji humanistycznej, pod okiem czujnego profesora Andrzeja Czai, bardzo chętnie nawiązały rozmowę z artystami. Licealistki mogły się dowiedzieć m.in. jak w dzisiejszych czasach ludzie odbierają poezję, jak ciężko przebić się ze swoją twórczością oraz co jest dla nich inspiracją i w jakich miejscach najlepiej im się pisze. Opowiadali również o początkach swojego związku z poezją. W miłej atmosferze, przy herbacie i ciastkach, z pasją mówili, że ta gałąź sztuki jest wciąż żywa i doskonale się rozwija. Artyści przedstawili również mechanizm pisania, chętnie mówili o tym, w jakich sytuacjach są w stanie tworzyć nowe wiersze. Przekonywali także licealistki, by spróbowały swoich sił, nie chowały tekstów do szuflady oraz goniły za marzeniami, bo według nich właśnie świadomość własnej osoby jest podstawą szczęścia. Podkreślali. Iż ciekawość życia, dar obserwacji jest motorem, który prowadzi do odkrycia własnych talentów i zdolności.
Piątkowe spotkanie było niezwykle inspirujące. Fantastycznie było posłuchać tych wszystkich wierszy, od których biła ogromna autentyczność. Artyści pokazali, iż poezja doskonale prosperuje, jest niezwykle barwna i porusza bieżące problemy naszego społeczeństwa. Na sam koniec zachęcili, aby bronić poezji, która jest światowym dziedzictwem kulturowym.
Agnieszka Kaczmarek
AEC v1.0.4
AEC v1.0.4